11 sept. 2015
Kroepoek en rozijnen in gastvrij Apeldoorn
Foto Merlin Daleman
Auto’s rijden af en aan. Vluchtelingen stappen in. Twee, soms drie. ,,Hallo madame’’, groet één van hen als hij op de achterbank schuift bij Ank (71 jaar) en Gerard Wentink (83 jaar). Dit is gastvrij Apeldoorn.
Ongeveer 150 gastgezinnen haalden gisteren 350 vluchtelingen op bij de noodopvang in de Americahal voor een ‘meet-and-eat’, een actie van ‘Ik ben een gastgezin voor een vluchteling’, opgezet door Jurrien en Janet ten Brinke. Hun Facebookpagina leverde in tien dagen tijd 22.000 aanmeldingen op. De meet-and-eat is in vliegende vaart opgezet.
Het echtpaar Wentink zit niet op Facebook, maar werd gepolst door een schoondochter, of ze mee wilden doen. ,,We willen graag helpen. Mijn man heeft de oorlog meegemaakt en toen zijn wij hier ook geholpen. Als je al die vluchtverhalen hoort, is op een stoel blijven zitten en niks doen, geen optie. Dat is niet te verenigingen met ons christelijke geloof.’’
Dus zitten ze met z’n vieren even later in een zonnige achtertuin, met rozijnen en kroepoek op tafel, een vruchtendrankje ernaast. De soep en de kip met rijst staan warm te worden op de gaspitjes.
De twee gasten komen uit het Syrische Aleppo, ze zijn vrienden geworden sinds ze in Apeldoorn verblijven. Dat ze uit dezelfde stad komen schept een band. Vijf dagen zijn ze nu in Nederland.
Beiden willen niet met hun naam in de krant. De Engelssprekende van de twee (39 jaar) legt uit dat hij dat te gevaarlijk vindt voor zijn gezin, een vrouw en drie jonge kinderen die nog in Aleppo zijn. Ze wonen in een huis waar geen glas en geen deuren meer in zitten. Alles in de omgeving is platgebombardeerd, vertelt hij. Het is geen leven daar, geen elektriciteit, geen water, geen werk.
Zelf is hij na een verblijf van vijf maanden in Turkije twintig dagen onderweg geweest naar Nederland. Hij is ,,very happy'' dat hij hier nu is. Je moet naar Nederland komen, had een vriend gezegd die hier al woont. Hier zijn ,,nice people'' met een ,,open mind'' en ,,beautiful flowers''. Nu is het wachten tot zijn gezin ook mag komen. Hij zou wensen dat ze er al waren.
Downloads
Download hier artikel nrc.next